Η ιστορία ενός αγγέλου
Συγγραφέας: Μάρκος Νικ. Σελλιανάκης
Εκδόσεις: Όμορφος Κόσμος
Περίληψη: “Έκτος απ’ τους ανθρώπους κανένα άλλο τέρας δεν υπάρχει. Κι “Η ιστορία ενός αγγέλου” είναι μικρές ιστορίες για αυτά τα τέρατα. Θα συναντήσεις σε αυτές τον 448, τον άνθρωπο εκείνο, που κανείς δεν ξέρει ποιος είναι και που κατάφερε να κλονίσει την καθημερινότητα μας με την απόγνωση του.
Τον Άγγελο, εκείνο το ξεχασμένο και θλιμμένο παιδί, που αποφάσισε πως είναι καλύτερα να περάσει την ζωή του κλεισμένος στο δωμάτιο του. Την άγρια οικογένεια, που αποτελείται από τον πατέρα που τυλίγει όνειρα στα φύλλα χθεσινών εφημερίδων.
Τη μητέρα που προσπαθεί μάταια να τελειώσει το πλύσιμο των πιάτων της και τα δυο παιδιά που βλέπουν τηλεόραση εκ γενετής. Τη Σοφία και την Ειρήνη τις δυο αδελφές που δεν είμαι σίγουρος αν είναι άνθρωποι η κούκλες. Ό,τι και να είναι πάντως θα βρεθούν στο επίκεντρο μιας τραγωδίας. Αυτοί είναι οι ήρωες των διηγημάτων που περιέχονται σε αυτή τη συλλογή και παρόλο που οι ίδιοι δεν είναι τέρατα, ενίοτε αναγκάζονται να γίνουν γιατί πολεμούν με τέτοια.”
Εκδόσεις: Όμορφος Κόσμος
Περίληψη: “Έκτος απ’ τους ανθρώπους κανένα άλλο τέρας δεν υπάρχει. Κι “Η ιστορία ενός αγγέλου” είναι μικρές ιστορίες για αυτά τα τέρατα. Θα συναντήσεις σε αυτές τον 448, τον άνθρωπο εκείνο, που κανείς δεν ξέρει ποιος είναι και που κατάφερε να κλονίσει την καθημερινότητα μας με την απόγνωση του.
Τον Άγγελο, εκείνο το ξεχασμένο και θλιμμένο παιδί, που αποφάσισε πως είναι καλύτερα να περάσει την ζωή του κλεισμένος στο δωμάτιο του. Την άγρια οικογένεια, που αποτελείται από τον πατέρα που τυλίγει όνειρα στα φύλλα χθεσινών εφημερίδων.
Τη μητέρα που προσπαθεί μάταια να τελειώσει το πλύσιμο των πιάτων της και τα δυο παιδιά που βλέπουν τηλεόραση εκ γενετής. Τη Σοφία και την Ειρήνη τις δυο αδελφές που δεν είμαι σίγουρος αν είναι άνθρωποι η κούκλες. Ό,τι και να είναι πάντως θα βρεθούν στο επίκεντρο μιας τραγωδίας. Αυτοί είναι οι ήρωες των διηγημάτων που περιέχονται σε αυτή τη συλλογή και παρόλο που οι ίδιοι δεν είναι τέρατα, ενίοτε αναγκάζονται να γίνουν γιατί πολεμούν με τέτοια.”
|
Απόσπασμα: "Νιώθοντας ξαφνικά αποδιωγμένος από ένα κόσμο «ξένο», που δε μου «έκανε», και που δεν τολμούσα να προσπαθήσω να τον αλλάξω, απέκλεισα από μόνος μου τον εαυτό μου, με το να με έχω κηρύξει απόκληρο και ανίκανο. Υπήρξα δειλός και συνένοχος. Εδώ, στη γη της Απομόνωσης και της Μοναξιάς έζησα την πραγματική μου δυστυχία, που όμως προσπαθούσα να την κρατήσω κρυφή, λέγοντας καθημερινά στον εαυτό μου: «εδώ είσαι καλά». Έπρεπε κάθε πρωί να με πείθω, ότι ο κόσμος «των άλλων», «εκεί έξω»... είναι ανίκητος και θα είναι καλύτερα να μην τολμήσω να τα βάλω μαζί του.
Για αρκετό καιρό κατάφερνα να το κάνω αυτό. Όσο επίπονο κι αν μου ήταν να ζω μόνος μου, έλεγα ότι ήταν προτιμότερο απ’ το να ζω σ’ έναν κόσμο ξένο και επικίνδυνο. Όμως τώρα, εκεί θέλω να πάω να ζήσω ξανά. Να τον κατακτήσω απ’ την αρχή, κάνοντας τον και δικό μου και να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για όλους μας, μαζί με όσους άλλους θελήσουν το ίδιο μ' εμένα. Να κόβω κάθε πρωί ένα κομμάτι απ’ την αφράτη ζύμη του και να πλάθω τη μέρα μου ένα νόστιμο κουλούρι. Δεν αντέχω άλλο εδώ μέσα, γιατί οι μάχες της ζωής δίνονται «εκεί έξω» και ‘γω, σαν άμαχος κρύβομαι σε κάποιο ασφαλές υπόγειο, φοβούμενος να πολεμήσω. Αντί να είμαι έξω, συμπολεμιστής στο πλευρό των συνανθρώπων μου, παραδόθηκα αμαχητί στα χέρια μιας μοίρας, δήθεν ανίκητης. Όλοι μαζί, ο ένας δίπλα στον άλλο, μπορούμε να φτιάξουμε τον κόσμο της συνύπαρξης που επιθυμούμε. Ειδάλλως, αν στεκόμαστε απέναντι ή μακριά, φτιάχνουμε έναν κόσμο «απαθών εγώ», που βρίσκονται αντιμέτωπα με «ξένα εσύ». |
|
