Η Μ Ε Ρ Α Κ Α Τ Α Τ Η Σ Β Ι Α Σ
Στις 2 Οκτωβρίου 1869 γεννήθηκε ο Μαχάτμα Γκάντι, ένα παγκόσμιο σύμβολο της πολιτικής και του φιλοσοφικού στοχασμού. Οι ιδέες του βασίστηκαν στην πανανθρώπινη ειρήνη και αλληλεγγύη. Επηρέασε βαθύτατα την ανθρώπινη σκέψη και το κίνημα της ειρήνης.
Το θέμα της βίας αφορά όλους μας, καθώς η πιθανότητα να έχουμε πέσει θύματα μιας τέτοιας κατάστασης είναι αρκετά υψηλή. Αρκεί να σκεφτούμε τις παρακάτω μορφές βίας και να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας στιγμές από το σπίτι, το σχολείο, τον εργασιακό χώρο ή τις κοινωνικές μας συναναστροφές. Η βία όμως, ακόμα και στην ήπια μορφή της, "γεννά" δυσάρεστες ψυχοσυναισθηματικές αντιδράσεις (άγχος, ανασφάλεια, καταθλιπτική διάθεση κ.α.) ή βία, σαν μια κυκλική πράξη και λειτουργία.
Εντός της κοινωνικής πραγματικότητας, η βία είναι καθημερινό φαινόμενο. Στα δελτία των ειδήσεων κυριαρχούν τα γεγονότα κακοποίησης, ξυλοδαρμού κ.α. Τι είναι όμως αυτό που καλλιεργεί τα επιθετικά ένστικτα του ανθρώπου; Είναι άραγε ο έντονος ανταγωνισμός που λαμβάνει χώρα, τόσο στο εκπαιδευτικό σύστημα, όσο και στον επαγγελματικό χώρο; Είναι άραγε τα παιδικά παιχνίδια που ενέχουν σχεδόν πάντοτε το επιθετικό στοιχείο; Είναι άραγε στη φύση του ανθρώπου η βία;
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν είναι απλή, ούτε μπορεί να απαντηθεί μονολεκτικά. Η επιστημονική συζήτηση συγκλίνει στην ιδέα της πολυπαραγοντικής επίδρασης, όπου μεσολαβούν βιολογικοί παράγοντες, γνωστικοί και περιβαλλοντικοί.
Οι γυναίκες χρησιμοποιούν σε υψηλό ποσοστό συγκαλυμμένη μορφή βίας (π.χ. λεκτική). Στον αντίποδα οι άντρες χρησιμοποιούν σε υψηλότερο ποσοστό τη σωματική βία. Ακόμα, τα άτομα με χαμηλή νοημοσύνη, με λίγες διαπροσωπικές σχέσεις, με μη ανεπτυγμένες κοινωνικές δεξιότητες παρουσιάζουν αυξημένα επίπεδα επιθετικής συμπεριφοράς.
Σε γενικές γραμμές, η βία έχει ψυχολογικές, κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις (εχθροπραξίες ανάμεσα σε κράτη). Είναι ένα ζήτημα το οποίο έχεις τις ρίζες του στο σπίτι ή στο σχολείο και τα αποτελέσματα του βρίσκονται σε κάθε πτυχή της διαπροσωπικής ή κοινωνικής συνδιαλλαγής.
Το θέμα της βίας αφορά όλους μας, καθώς η πιθανότητα να έχουμε πέσει θύματα μιας τέτοιας κατάστασης είναι αρκετά υψηλή. Αρκεί να σκεφτούμε τις παρακάτω μορφές βίας και να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας στιγμές από το σπίτι, το σχολείο, τον εργασιακό χώρο ή τις κοινωνικές μας συναναστροφές. Η βία όμως, ακόμα και στην ήπια μορφή της, "γεννά" δυσάρεστες ψυχοσυναισθηματικές αντιδράσεις (άγχος, ανασφάλεια, καταθλιπτική διάθεση κ.α.) ή βία, σαν μια κυκλική πράξη και λειτουργία.
Εντός της κοινωνικής πραγματικότητας, η βία είναι καθημερινό φαινόμενο. Στα δελτία των ειδήσεων κυριαρχούν τα γεγονότα κακοποίησης, ξυλοδαρμού κ.α. Τι είναι όμως αυτό που καλλιεργεί τα επιθετικά ένστικτα του ανθρώπου; Είναι άραγε ο έντονος ανταγωνισμός που λαμβάνει χώρα, τόσο στο εκπαιδευτικό σύστημα, όσο και στον επαγγελματικό χώρο; Είναι άραγε τα παιδικά παιχνίδια που ενέχουν σχεδόν πάντοτε το επιθετικό στοιχείο; Είναι άραγε στη φύση του ανθρώπου η βία;
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν είναι απλή, ούτε μπορεί να απαντηθεί μονολεκτικά. Η επιστημονική συζήτηση συγκλίνει στην ιδέα της πολυπαραγοντικής επίδρασης, όπου μεσολαβούν βιολογικοί παράγοντες, γνωστικοί και περιβαλλοντικοί.
Οι γυναίκες χρησιμοποιούν σε υψηλό ποσοστό συγκαλυμμένη μορφή βίας (π.χ. λεκτική). Στον αντίποδα οι άντρες χρησιμοποιούν σε υψηλότερο ποσοστό τη σωματική βία. Ακόμα, τα άτομα με χαμηλή νοημοσύνη, με λίγες διαπροσωπικές σχέσεις, με μη ανεπτυγμένες κοινωνικές δεξιότητες παρουσιάζουν αυξημένα επίπεδα επιθετικής συμπεριφοράς.
Σε γενικές γραμμές, η βία έχει ψυχολογικές, κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις (εχθροπραξίες ανάμεσα σε κράτη). Είναι ένα ζήτημα το οποίο έχεις τις ρίζες του στο σπίτι ή στο σχολείο και τα αποτελέσματα του βρίσκονται σε κάθε πτυχή της διαπροσωπικής ή κοινωνικής συνδιαλλαγής.
Μ Ο Ρ Φ Ε Σ Β Ι Α Σ
|
Α Π Ο Δ Ε Κ Τ Ε Σ Τ Η Σ Β Ι Α Σ
|
Συντακτική Ομάδα του Site |