apodoxi.gr
  • Αρχική
  • Παιδική Ηλικία
  • Εφηβεία
  • Ενηλικίωση
  • Σxέσεις
  • Κοινωνία
  • Ημερολόγιο Ψυχικής Υγείας
  • Σκίτσο και Εικόνα
  • Ντοκιμαντέρ
  • Ταινίες μικρού μήκους

ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΩΡΙΑ
SOS ΕΛΛΑΔΟΣ


Οι ερωτήσεις 
σας,

τα άρθρα 
μας.


Η απώλεια του πατέρα

Picture
Εισαγωγή

Από την Μέση Παλαιολιθική εποχή (100.000 χρόνια πριν) οι άνθρωποι του Νεάντερνταλ επινοούσαν τελετές μαγικού ή θρησκευτικού χαρακτήρα, για να διαχειριστούν την έννοια του πένθους.



Το πένθος . . .

συγκροτεί μια ψυχοσυναισθηματική αντίδραση, η οποία εκδηλώνεται κατά την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου. Η εσωτερική διεργασία είναι συνήθως επώδυνη και συνοδεύεται από έντονα αρνητικά συναισθήματα. Φυσικά, ο κάθε άνθρωπος βιώνει και αντιδρά με διαφορετικό τρόπο.

Η «φυγή» του πατέρα . . .

δημιουργεί δομικές αλλαγές στην οικογένεια και στις σχέσεις των μελών. Εδώ πρέπει να γίνει μια βασική διάκριση ανάμεσα στην έλλειψη και στην απώλεια. Η πρώτη περίπτωση, αναφέρεται στο παιδί που δεν γνώρισε τον πατέρα, ενώ η δεύτερη κατάσταση αναφέρεται στο παιδί που γνώρισε τον πατέρα και στην συνέχεια τον έχασε. 

Το πατρικό πρότυπο . . .

συμβάλει στον σχηματισμό μιας σαφούς αντίληψης, σχετικά με το φύλο του παιδιού. Τα αγόρια μέσα από την επαφή με τον πατέρα μαθαίνουν για το αντρικό πρότυπο και τα χαρακτηριστικά του (πρότυπο ταύτισης). Ο πατέρας είναι φορέας ασφάλειας και εκείνο το πρόσωπο που θέτει τους κανόνες και τα πρέπει.

Τα παιδιά 3 έως 5 ετών . . .

δεν αντιλαμβάνονται πλήρως την έννοια του θανάτου  και νομίζουν ότι ο πατέρας κοιμάται. Συχνά λοιπόν ρωτούν, πότε θα επιστρέψει ή που έχει πάει.


Τα παιδιά σχολικής ηλικίας . . .

τα αγόρια εκφράζουν θυμό, επιθετικότητα και φόβο ενώ τα κορίτσια έντονη θλίψη. Συχνά εντάσσουν την έννοια του θανάτου στο παιχνίδι τους, σαν μια απόπειρα να τον νοηματοδοτήσουν. Σε κάποιες περιπτώσεις, αναπτύσσονται φοβίες (π.χ. σκοτάδι), οι οποίες οφείλονται στην απουσία του πατρικού προτύπου, ως φορέα ασφάλειας.  Μερικά παιδιά δημιουργούν ένα νοητικό πατρικό κατασκεύασμα, με το οποίο συνομιλούν, καλύπτοντας κατά αυτόν τον τρόπο το συναισθηματικό κενό της απώλειας.

Οι έφηβοι . . .

έχουν έντονη ανάγκη για αποδοχή. Η εγκεφαλική περιοχή της αμυγδαλής, που σχετίζεται με το συναίσθημα, υπερλειτουργεί με αποτέλεσμα οι έφηβοι να χρειάζονται συναισθηματική ισορροπία, καθώς δρουν περισσότερο με το συναίσθημα και λιγότερο με τη λογική (παρορμητισμός).  Τέλος, η πιθανότητα εκδήλωσης καταθλιπτικής συμπτωματολογίας είναι υψηλότερη στην απώλεια του πατέρα και μικρότερη στην περίπτωση της μητέρας.

              “Ο άνθρωπος που πενθεί επαναστατεί ενάντια στην πραγματικότητα . . .”
                                                                                                             Freud



                             Τσαγκαράκης Βαλεντίνος Σπύρος
Picture
Περίληψη ταινίας

Ο Ηλίας, ένα 10χρονο αγόρι που ζει στην Αθήνα, στα τέλη της δεκαετίας του '60, χάνει ξαφνικά τον πατέρα του. Οι υπόλοιποι στην οικογένεια προσπαθούν ο καθένας με τον τρόπο του, να συνηθίσουν την καινούργια πραγματικότητα, εκτός από το μικρό αγόρι, που αρνείται να πιστέψει ότι ο πατέρας του είναι νεκρός! Στον δικό του κόσμο, το αναπάντεχο αυτό γεγονός σημαδεύει καταλυτικά τη ζωή του. Ο μικρός Ηλίας ούτε μπορεί, ούτε θέλει να δεχθεί την πραγματικότητα του θανάτου και προσπαθεί να κρατήσει τον πατέρα του ζωντανό, με δικούς του, μάλλον ανορθόδοξους τρόπους! Και πάνω από όλα, είναι απόλυτα σίγουρος, ότι ο πατέρας του θα γυρίσει, όπως του υποσχέθηκε, για να παρακολουθήσουν μαζί στην τηλεόραση τους Αμερικανούς να προσγειώνονται, για πρώτη φορά, στο φεγγάρι!

Tweet

 Κοινωνική Δικτύωση

Picture
Picture
Picture
_____________________________________________________
Picture

Περιεχόμενα

Παιδική Ηλικία
Εφηβεία
Ενηλικίωση

Σχέσεις
Κοινωνία
Ημερολόγιο Ψυχικής Υγείας
Σκίτσο και εικόνα 
Ντοκιμαντέρ

Ταινίες Μικρού Μήκους

Ιστότοπος

Ποιοι Είμαστε
Σκοπός

Επικοινωνία
Συνεργασίες
Διαφήμιση

                                             ANDROID

copyright © 2013 - 2019

apodoxi.gr