Στα άδυτα του εγκλήματος

Η κοινωνία προετοιμάζει το έγκλημα προτού ο εγκληματίας το διαπράξει.
Βίκτωρ Ουγκώ

Το Σπίτι Του Kάιν, 2000
Σκηνοθεσία: Χρήστος Καρακέπελης

Πρόκειται για μια εξαιρετική παραγωγή που μας εισάγει στην ανατομία του εγκλήματος. Επίκεντρο του ενδιαφέροντος δεν είναι ούτε το θύμα αλλά ούτε το έγκλημα αλλά ο ίδιος ο θύτης. Σε μια σπάνια και ανατρεπτική παραγωγή, για τα δεδομένα της ελληνικής κοινωνίας, οπού ο δράστης έχει λόγο και την ευκαιρία να μιλήσει για την ανθρωποκτονία. Παρατηρήστε τον τρόπο που οι έξι δράστες μιλούν και εκφράζονται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η αποφυγή της λέξης φόνος, έγκλημα και ανθρωποκτονία. Αντί αυτών, χρησιμοποιούν αποφορτισμένες συναισθηματικά λέξεις όπως: πράξη, συμβάν, ατύχημα. Ντρέπονται, φοβούνται ή διστάζουν να τις προφέρουν;


Χαρακτηριστικές εκφράσεις που χρήζουν περαιτέρω ανάλυσης:

• Θόλωσε το μυαλό μου... τέρμα και για σένα και για μένα...
• Αυτό που φοβόμαστε, μας γοητεύει πάντα... 
• Αν αυτοκτονούσα θα ήταν για τους άλλους... Γιατί αστοχεί ο φονιάς πάνω του; Γιατί δεν είναι αυτός που σημαδεύει τον εαυτό του, γιατί δεν είναι αυτός που κινεί τα δικά του χέρια.
• Δεν μπορώ να φέρω την εικόνα μέσα μου, πως σκότωσα αυτόν τον άνθρωπο. Πολλές φορές αναρωτιέμαι τελικά αν το έχω διαπράξει εγώ αυτό το αδίκημα. Αναρωτιέμαι αν από τις πτώσεις του ανθρώπου, έρχονται μεγάλες ανακάμψεις.
• Περνούσα κάποτε από έξω στον Κορυδαλλό και έλεγα ποιος ξέρει τι άνθρωποι είναι αυτοί εδώ μέσα και να που ήρθα και εγώ εδώ μέσα.
• Δεν μπορείς να κάνεις τον εαυτό σου θεό, η εικόνα της γυναίκας - του θύματος - πάντα θα μείνει στη μνήμη μου, αυτό το πράγμα δεν φεύγει. 

                                                                               Συντακτική Ομάδα του Site