Ο ρόλος της μουσικής στην ανάπτυξη του παιδιού
|
Στους τέσσερις μήνες μετά τη σύλληψη, το έμβρυο φαίνεται να ανταποκρίνεται στους ήχους. Βέβαια, από αυτούς, η φωνή της μητέρας ακούγεται καλύτερα διότι μεταδίδεται με τη μορφή δονήσεων, μέσω του μητρικού σώματος. Συγκεκριμένα, όταν η μητέρα μιλάει δυνατά, οι καρδιακοί παλμοί του εμβρύου μεταβάλλονται. Οι μητέρες που ακούν μουσική φαίνεται ότι αμβλύνουν τα επίπεδα άγχους, καθώς η μουσική λειτουργεί ως «αγχολυτικό». Η μουσική χαλαρώνει και ηρεμεί άμεσα τη μητέρα αλλά έμμεσα και το έμβρυο. Ειδικότερα, οι μητέρες που βιώνουν έντονο στρες εκκρίνουν ορμόνες οι οποίες φτάνουν στο έμβρυο μέσω του πλακούντα. Οι αρνητικές συνέπειες δύναται να είναι είτε βραχυπρόθεσμες είτε μακροπρόθεσμες. Στην πρώτη περίπτωση, προκύπτουν επιπλοκές στην εγκυμοσύνη, ακόμα και αποβολή του εμβρύου. Στη δεύτερη κατάσταση (μακροπρόθεσμες συνέπειες), όταν το παιδί γεννηθεί, αυξάνονται οι πιθανότητες να είναι υπερκινητικό ή να αντιμετωπίζει δυσκολίες σε επίπεδο διατροφής, ύπνου κ.α. Κατά τη γέννηση, τα βρέφη διακρίνουν και προτιμούν τη φωνή της μητέρας σε σχέση με άλλους ήχους. Σε επόμενα στάδια ανάπτυξης, η μουσική φαίνεται ότι βοηθάει στο νανούρισμα του παιδιού. Επιπρόσθετα, η μουσική μειώνει τη συχνότητα του παιδικού κλάματος, καθώς τα ηρεμεί και τα «ανακουφίζει». Δικαιολογημένα, λοιπόν το παιδικό παιχνίδι ενέχει τη μουσική και τους ρυθμικούς ήχους. Η σύγχρονη ψυχοπαιδαγωγική χρησιμοποιεί τη μουσική σε συνδυασμό με την κοινωνική ιστορία για να αποκτήσει το παιδί βασικές κοινωνικές και επικοινωνιακές δεξιότητες. Για να γίνει αυτό κατανοητό, οι στίχοι της μουσικής περιγράφουν μία κοινωνική ιστορία (για παράδειγμα την αξία της φιλίας), προβάλλοντας τις προαναφερθείσες δεξιότητες. Σε μικρή ηλικία, τα παιδιά παρουσιάζουν εγωκεντρική συμπεριφορά και αποφεύγουν να μοιράζονται τα παιχνίδια τους, με συνομηλίκους. Η μετάβαση από τον εγωκεντρισμό-ναρκισσισμό στην κοινωνική συμπεριφορά δύναται να πραγματοποιηθεί σταδιακά μέσω αυτής της διεργασίας. Η μουσική χρησιμοποιείται ακόμα στην παρέμβαση παιδιών με αναπτυξιακές διαταραχές ή κινητικές δυσκολίες. Σε συνδυασμό με την κίνηση και το ρυθμό προωθεί και εξασκεί κινητικές δεξιότητες. Τέλος, τα τελευταία χρόνια, αναπτύσσεται ο τομέας της μουσικοθεραπείας όπου πλήθος μελετών αναδεικνύει τη δύναμη της μουσικής στη θεραπευτική παρέμβαση. Σε κάθε περίπτωση, η μουσική αποτελεί σημαντικό στοιχείο για την εμβρυακή, βρεφική και παιδική ανάπτυξη. Μπόχτη Ελένη |
|
|
|
