Γιατί λέει ψέματα;

Η συγκεκριμένη συνθήκη είναι τυπική στην προσχολική αναπτυξιακή περίοδο, πριν δηλαδή τα 6 έτη. Οι γονείς, συνήθως, ανησυχούν για την εξέλιξη αυτής της συμπεριφοράς. Παρόλα αυτά, η "θεωρία του νου" είναι καθησυχαστική και υποστηρίζει ότι το παιδί που λέει ψέματα, αρχίζει να έχει επίγνωση ότι οι άλλοι έχουν διαφορετικές επιθυμίες, συναισθήματα και πεποιθήσεις. Αυτό λοιπόν, αποτελεί μια κοινωνική δεξιότητα που αρχίζει να οικοδομείται, σταδιακά. Τελικά, το παιδί καλείται να συμπεριφερθεί με έναν συγκεκριμένο τρόπο, που είναι κοινωνικά αποδεκτός και το ψέμα λειτουργεί ως ένας μηχανισμός επίτευξης. 
Για παράδειγμα, ένα παιδί προσχολικής ηλικίας αρνείται ότι έφαγε τα σοκολατάκια, αν και τα σημάδια στο πρόσωπα δηλώνουν την αλήθεια. Το συγκεκριμένο παιδί, έχει επίγνωση της συμπεριφοράς του και της αναμενόμενης αντίδρασης του γονέα. Για να αποφύγει την συνέπεια της πράξης αυτής, λέει ψέματα και συχνά κατηγορεί κάποιον άλλο, "όχι, εγώ". 
Το παιδί σχολικής ηλικίας, 6 ετών και άνω, αντιλαμβάνεται ότι το ψέμα δεν μπορεί πάντοτε να πείσει τους ενήλικες ή και τους συνομηλίκους και με αυτόν τον τρόπο μειώνεται η συχνότητα εμφάνισης του. Έτσι λοιπόν, χρησιμοποιούν το ψέμα μόνο όποτε μπορεί να φανεί αληθές και πειστικό στους άλλους. Σε αυτό το αναπτυξιακό στάδιο, τα παιδιά που λένε ψέματα, συχνά αισθάνονται ενοχές ή βιώνουν αρνητικά συναισθήματα. 

                                                                                 Συντακτική Ομάδα του Site