Γιατί είμαι αναποφάσιστος;

Όταν υπάρχει ανάγκη να πάρεις μια απόφαση, το καλύτερο πράγμα είναι να κάνεις το σωστό. Το δεύτερο καλύτερο πράγμα είναι να κάνεις λάθος. Το χειρότερο απ’ όλα είναι να μην κάνεις τίποτα. 
                                                                                                                          T. Roosevelt
1η υπόθεση: χαμηλή αυτοπεποίθηση
Η χαμηλή αυτοπεποίθηση – αυτοεκτίμηση μας κάνει αναποφάσιστους, καθώς δεν εμπιστευόμαστε πλήρως τη δική μας άποψη και κρίση. Έχουμε μάθει, από την παιδική ηλικία, να αποφασίζουν οι άλλοι για εμάς (π.χ. οι γονείς) και μας είναι δύσκολο να μπούμε σε διαδικασία συνειδητής και ώριμης επιλογής. Έτσι λοιπόν, μετανιώνουμε με τις αποφάσεις μας, πιστεύοντας ότι αν είχαμε επιλέξει τον άλλο δρόμο, τα αποτελέσματα θα ήταν καλύτερα.

2η υπόθεση: άσχημη διάθεση
Η μελαγχολική διάθεση μας οδηγεί σε μια ψυχαναγκαστική διαδικασία ορθής επιλογής. Θέλουμε να κάνουμε το σωστό, το καλύτερο τόσο για εμάς όσο και για τους άλλους. Άλλοτε πάλι προσπαθούμε να ικανοποιήσουμε τους άλλους (π.χ. γονείς, φίλους, σύντροφο) με αποτέλεσμα να πνίγουμε τις προσωπικές επιθυμίες και ανάγκες. 
3η υπόθεση: φοβική αντίδραση
Όσοι έχουν μεγαλώσει σε ένα αυστηρό και επικριτικό οικογενειακό περιβάλλον με έλλειψη αποδοχής και κατανόησης, φοβούνται να λάβουν πρωτοβουλίες και αποφάσεις, διότι έχουν μάθει να δέχονται την αρνητική κριτική. Πολλές φορές δεν παίρνουν θέση, μένουν παθητικοί ή αμέτοχοι σε διάφορες καταστάσεις, προβάλλοντας τη συναισθηματική τους ανασφάλεια.  

Συμπερασματικά…
για πολλά άτομα, η λήψη μιας απόφασης είναι μια χρονοβόρα διαδικασία, καθώς πρέπει να σκεφτούν και να ξανασκεφτούν τις πιθανές θετικές και αρνητικές συνέπειες των εκάστοτε επιλογών. Ακόμα και όταν δεν υπάρχει μεγάλο δίλημμα, όταν δηλαδή η απόφαση είναι προφανής και εύκολη, τα άτομα αυτά πρέπει να ζητήσουν τη γνώμη των άλλων για να επιβεβαιώσουν και να επαληθεύσουν την αδύναμη (λόγω χαμηλής αυτοπεποίθησης, μελαγχολικής διάθεσης και φοβικής ανησυχίας) άποψη τους.

Συντακτική Ομάδα του Site