Σκιαγραφώντας το προφίλ
ενός κατά συρροή δολοφόνου
Ο θύτης επιθυμεί η σκηνή της ανθρωποκτονίας να έχει ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο, το οποίο δύναται να ενέχει έντονα το στοιχείο της φαντασίας ή της φαντασίωσης του. Το θύμα πρέπει να είναι ένας ιδιαίτερος τύπος ή χαρακτήρας. Έτσι λοιπόν, μπαίνοντας μέσα στο έγκλημα και στον τρόπο που εκτελέστηκε αυτό, είναι σαν να εισβάλουμε στη σκέψη του εκτελεστή.
|
Ο δολοφόνος έχει αποχωρήσει από τον τόπο του εγκλήματος, αλλά στην πραγματικότητα μέρος της προσωπικότητας του βρίσκεται εκεί. Η πράξη μαρτυρά την προσωπικότητα του. Ένα από τα μυστικά του εγκλήματος είναι το κίνητρο του δολοφόνου. Συχνά η απάντηση σε αυτό το ερώτημα, «δείχνει» τον βασικό ύποπτο της υπόθεσης. Για παράδειγμα, όταν το θύμα δολοφονείται από την πλάτη, συνήθως το κίνητρο είναι η εκδίκηση. Συνεπώς, θύτης και θύμα δεν ήταν άγνωστοι αλλά είχαν κάποια συναλλαγή. Όταν ο θύτης σκεπάζει το θύμα με μία κουβέρτα, αυτό δηλώνει κάποια στοιχεία τύψης και ενοχής.
Γυναίκες κατά συρροή δολοφόνοι. Συνήθως επιλέγουν συγκαλυμμένες μεθόδους δολοφονίας, όπως η ασφυξία ή η δηλητηρίαση. Επιλέγουν θύματα τα οποία είναι ευάλωτα (παιδιά, σύντροφοι κ.α.). Όπως γίνεται αντιληπτό, οι κατά συρροή δολοφόνοι δεν είναι μόνο γένους αρσενικού.
Οι γυναίκες λοιπόν, σχεδιάζουν σχολαστικά και με κάθε λεπτομέρεια το πώς, που, πότε του εγκλήματος. Φαντασιώνονται τη σκηνή της δολοφονίας πολλές φορές, κάνοντας νοητικές πρόβες. Οι γυναίκες πριν διαπράξουν μια ανθρωποκτονία, συχνά σκοτώνουν ζώα (π.χ. γάτες) σαν μια μορφή πρακτικής ή εξοικείωσης. Σκοτώνουν για να νιώσουν ισχυρές και για να αποφορτιστούν από το στρες και την πίεση.
Πηγή: psychologytoday.com
Πηγή: psychologytoday.com