Αποχή από τις κάλπες: γιατί;

Οδεύοντας προς την κάλπη συχνά αναδύονται στο μυαλό μας διάφορα ερωτήματα:
1. Πρέπει ή όχι να ψηφίσω;
2. Με τι κριτήρια θα επιλέξω;
3. Πως θα αισθανθώ με το τελικό αποτέλεσμα;
Πρώτα από όλα, η ψήφος είναι συνταγματικό δικαίωμα αλλά και υποχρέωση του κάθε πολίτη. Χωρίς αυτό θα επιστρέφαμε σε εποχές ιστορικά μαύρες και παρωχημένες, όπου ισχύει το «ενός ανδρός αρχή». Έτσι θα δινόταν η ευκαιρία να επικρατήσουν οι οικονομικά ισχυροί, μέσω του ελέγχου αυτού του μόνου ανδρός. Όμως με αυτόν τον τρόπο, η δημοκρατία καταλύεται και διαιωνίζονται οι ανισότητες σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο.
Ο ρόλος του πολίτη στη διαμόρφωση των εξελίξεων είναι καίριος και η παρέμβαση του καθοριστική. Η αποχή λοιπόν, δεν είναι ψήφος ούτε δίνει κάποιο σαφές και ξεκάθαρο μήνυμα. Αντίθετα, ανοίγει το δρόμο για την επικράτηση της γνώμης του «άλλου», που ενδεχομένως να στηρίζει το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Με τη ψήφο μας λοιπόν, γινόμαστε ενεργοί και συνδιαμορφώνουμε το μέλλον μας, ανάλογα με τις επιλογές μας. Η αναζήτηση του κατάλληλου υποψηφίου ή του κατάλληλου συνδυασμού μπορεί να οδηγήσει στην αλλαγή, στην ανανέωση, στην πρωτοπορία και σε καινοτόμες ιδέες. Πάντα υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι θέλουν και μπορούν να προσφέρουν, το ερώτημα είναι αν αυτοί αναδεικνύονται.
Τα ποσοστά αποχής διαρκώς αυξάνονται:
Κοινοβουλευτικές εκλογές 2004 => 24%
Κοινοβουλευτικές εκλογές 2007 => 26%
Κοινοβουλευτικές εκλογές 2009 => 30%
Κοινοβουλευτικές εκλογές 2012 => 35%
Τα παραπάνω στοιχεία αναφέρονται στις κοινοβουλευτικές εκλογές και προέρχονται από τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου Εσωτερικών. Τι θα συνέβαινε αν αυτό το 1 / 3 συμμετείχε στις εκλογές; Θα είχαμε άραγε ίδιο εκλογικό αποτέλεσμα και κατ επέκταση τις ίδιες πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις;
1. Πρέπει ή όχι να ψηφίσω;
2. Με τι κριτήρια θα επιλέξω;
3. Πως θα αισθανθώ με το τελικό αποτέλεσμα;
Πρώτα από όλα, η ψήφος είναι συνταγματικό δικαίωμα αλλά και υποχρέωση του κάθε πολίτη. Χωρίς αυτό θα επιστρέφαμε σε εποχές ιστορικά μαύρες και παρωχημένες, όπου ισχύει το «ενός ανδρός αρχή». Έτσι θα δινόταν η ευκαιρία να επικρατήσουν οι οικονομικά ισχυροί, μέσω του ελέγχου αυτού του μόνου ανδρός. Όμως με αυτόν τον τρόπο, η δημοκρατία καταλύεται και διαιωνίζονται οι ανισότητες σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο.
Ο ρόλος του πολίτη στη διαμόρφωση των εξελίξεων είναι καίριος και η παρέμβαση του καθοριστική. Η αποχή λοιπόν, δεν είναι ψήφος ούτε δίνει κάποιο σαφές και ξεκάθαρο μήνυμα. Αντίθετα, ανοίγει το δρόμο για την επικράτηση της γνώμης του «άλλου», που ενδεχομένως να στηρίζει το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Με τη ψήφο μας λοιπόν, γινόμαστε ενεργοί και συνδιαμορφώνουμε το μέλλον μας, ανάλογα με τις επιλογές μας. Η αναζήτηση του κατάλληλου υποψηφίου ή του κατάλληλου συνδυασμού μπορεί να οδηγήσει στην αλλαγή, στην ανανέωση, στην πρωτοπορία και σε καινοτόμες ιδέες. Πάντα υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι θέλουν και μπορούν να προσφέρουν, το ερώτημα είναι αν αυτοί αναδεικνύονται.
Τα ποσοστά αποχής διαρκώς αυξάνονται:
Κοινοβουλευτικές εκλογές 2004 => 24%
Κοινοβουλευτικές εκλογές 2007 => 26%
Κοινοβουλευτικές εκλογές 2009 => 30%
Κοινοβουλευτικές εκλογές 2012 => 35%
Τα παραπάνω στοιχεία αναφέρονται στις κοινοβουλευτικές εκλογές και προέρχονται από τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου Εσωτερικών. Τι θα συνέβαινε αν αυτό το 1 / 3 συμμετείχε στις εκλογές; Θα είχαμε άραγε ίδιο εκλογικό αποτέλεσμα και κατ επέκταση τις ίδιες πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις;
Θα τολμήσω τέλος να πω, ότι στην «Ελλάδα της κρίσης» δεν είναι λίγοι εκείνοι που ξεκίνησαν να ασχολούνται με την πολιτική. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που έχουν προσθέσει στην καθημερινή του κουβέντα με το οικείο περιβάλλον τους, συζήτηση πολιτικού περιεχομένου. Είναι εκείνοι που μέχρι πρότινος επέλεγαν ένα παθητικό και αμέτοχο τρόπο να ζουν. Είναι εκείνοι που ένιωσαν την αδικία του πολιτικού συστήματος να τους καταστρέφει τη ζωή. Ακόμη και έτσι όμως, κάτω από αυτές τις άσχημες αδιαμφισβήτητα συνθήκες είναι ενθαρρυντικό ότι ξύπνησαν μέσα μας αισθήματα και πάθη που ήταν σχεδόν «νεκρά».
Ο ενεργός και δραστήριος πολίτης είναι εκείνος που έχει δικαίωμα και λόγο στην καθημερινή βιοπάλη. Είναι εκείνος που δεν αφήνει να αποφασίζουν άλλοι για την δική του τύχη αλλά είναι εκεί για να συνδιαμορφώσει και μέσα από τους δημοκρατικούς θεσμούς να προστατέψεις τις αξίες και τα δικαιώματά του.
Ας παλέψουμε για τη ζωή και το μέλλον που μας αξίζει!
Υποσημείωση: είναι λογικό ένα μικρό ποσοστό πολιτών να θέλει να ψηφίσει αλλά να μην μπορεί για λόγους υγείας, γεωγραφικής απόστασης κ.λ.π. Το άρθρο αναφέρεται σε αυτούς που συνειδητά και κατ΄ εξακολούθηση απέχουν από την εκλογική διαδικασία.
Τριβυζαδάκης Θέμης
Ο ενεργός και δραστήριος πολίτης είναι εκείνος που έχει δικαίωμα και λόγο στην καθημερινή βιοπάλη. Είναι εκείνος που δεν αφήνει να αποφασίζουν άλλοι για την δική του τύχη αλλά είναι εκεί για να συνδιαμορφώσει και μέσα από τους δημοκρατικούς θεσμούς να προστατέψεις τις αξίες και τα δικαιώματά του.
Ας παλέψουμε για τη ζωή και το μέλλον που μας αξίζει!
Υποσημείωση: είναι λογικό ένα μικρό ποσοστό πολιτών να θέλει να ψηφίσει αλλά να μην μπορεί για λόγους υγείας, γεωγραφικής απόστασης κ.λ.π. Το άρθρο αναφέρεται σε αυτούς που συνειδητά και κατ΄ εξακολούθηση απέχουν από την εκλογική διαδικασία.
Τριβυζαδάκης Θέμης